Friday, June 17, 2016

SLC परिक्क्षा फल ले लियो एक को ज्यान


बैतडी, असार ४ । एसएलसीको नतिजाबाट निराश बनेकी बझाङकी एक छात्राले आत्महत्या गरेकी छन् ।

जिल्ला प्रहरी कार्यालय बझाङका प्रहरी नायब उपरीक्षक नरेन्द्र चन्दकाअनुसार पिपलकोट–१ की १८ वर्षीया सपनाकुमारी भण्डारीले आत्महत्याको बाटो रोजेकी हुन् ।

उनले भने–‘सँगैकी साथी राम्रो ग्रेडमा पास हुँदा आफ्नो न्यून ग्रेड आएको भन्दै आत्महत्या गरेको भन्ने बुझिएको छ ।’

मृतक छात्राले बुङगलस्थित बटुलसेरा कन्या माविबाट एसएलसी परीक्षा दिएकी थिइन् ।

बिहीबार एसएलसी परीक्षाको नतिजा सार्वजनिक भएको दिन न्यून ग्रेड ल्याएको भन्दै भण्डारीले रुखमा झुन्डिएर आत्महत्या गरेको कन्या माविका शिक्षक अक्कल कुँवरले बताए ।

उनले भने–‘विद्यालयका जेहेन्दार विद्यार्थीले यसरी आत्महत्या गर्दा विद्यालय परिवार दुःखित छ ।’

भण्डारीले डी प्लस मा १ दशमलव ३० जिपिए ग्रेड ल्याएकी थिइन् ।


मानिस र मानिसको अस्तित्व


अाज को अनैठो घटाना पशुपति अार्य घाट र छोरा छोरी बाट अपहेलित भएर दुख काटेर बस्न बाध्य भएका दु खि माता पिता  ।।




पशुपति को अार्य घाट मा त्यो चम्किलो अनुहार मा एक जाना मात्र देखे जो चिता मा सुतिरहेको थियो अन्यथा सबै को अनुहार र अाखाँ मा अाशु थियो र एउटा अचम्म को कुरा कोहि मर्दा कसैको पेट भर्ने एउटा माध्यम हुदो रहेर अाज अाएर एउटा कुरा पुष्टि भयो कसैको मरण मा कसैको जीवन लुकेको हुन्छ भनेर किन कि त्यो अार्य घाट बरि परि को माहोल नै त्यस्तै थियो लास अाउन पाको छैन सबै खुसि हुँदै लास को पछि पछि ।
एउटा अकाल मा मरेको लास ल्याको थियो त्यो लास मा रुने धेरै थिए म नि एक छिन टोलाएर हेरे सबै डाको छोडेर रुदैे थिए हिन्दु परम्मरा अनसशार ब्म्मनाल मा लास राखियो त्यसपछि बाँस मा बाधेर जलाउने ठाउँ मा अनि दाउराको अोछ्यान अनि अागो को भोग केहि बेर मा त्यो लास को अस्तित्व धुवा र खरानी बस यति रछ मानिस को जीवन जिउदो हुँदा नाम ले बोलाए पनि मर्ने बेला त्यो नाम त काम नलमगने रछ जन्मदा नि बिना बस्त्र अाको हामी मर्दा नि त्यसै गरि जाने रछै हामी ले लाने केबल एउटा नाम लास र धुवा र खरानी जन्मदा रुने मान्छे मर्दा चाहिँ रुवाएर जाने रछन अनि केही छण पछि तयहि नजिकैको बृद्द अाश्रमा बसेकि बुढि अामा  सँग एक्कै छिन भला कुसारि भयो

   अामा याहा करसि अाउनु भयो , बृद्दा अामा सुरु मा त कुरो लुकाउदै बाबू मर्ने बेलामा छोरा छोरी लाई बोक्न सजिलो होस भनेर नजिकै अाएर बसेकि , अनि बिस्तारै कुरा बढ्दै गयो अामा को छोरो बुहारि काहा छन नि ?घरमै । अनि अामा को घर चाहिँ ? मजाक मा स्वर्ग , अाखाँ भरि अाशु झार्दै बाबू म बुढि छोरा बुहारि को अगाडि बस्न लाएक को भईन रे उनिहरुले मेरो हेरचाह गर्न सक्दैनन र फुर्सत छैन रे , भनेर सेवा सुविधाका लागि मलाई याहा छाडेर गए बाबू , ती बृद्द अामा को अाखाँ बाट अाशु झरेको देखेपछि केही बेर रोकिए र एकान्त मा बसेर सोचे त्यो बृद्द को छोरा को कुनै दोष छैन दोष छ त ती बुहारि को र उस्कि नि माईत मा एउटा छोरो होला र बुहारि अबस्य होलि यो दिन नअावोस कि बुहारि कि अामा लाई नि छोरा ले बृद्द अाश्रम मा नराखोस र एक दिन सबैले बूढो हुनु पर्छ र मर्नु पर्छ र मरेर रखानि हुने बेला तन छोप्ने त्यो काठ को मुठो मात्र हुन्छ भनेर , हो यनै कुरा ले गरदा अाज हाम्रो समाज मा बुवा अामा प्रचि को माया र अादर सम्ममान हराउदै गाको छ र हामी लाई पश्चिमि ससृकृति ले छोपेको छ यो जीवन चक्र अाफुमा नि लागू हुन्छ भन्ने सोचै ,


 म एउटा कथा सुनाउछु
  एकदिन घरमा बूढो भाको बुबा लाई  छोरोले जंगल मा छाड्ने बिचार गरेछ र
एउटा डोको किनेर ल्याएछ र  छोरा र बुहारि मिलेर मध्य रात मा त्यो बूढो बा लाई डोको मा रखेर  लादै गर्दा त्यो सानो छोरो ले मीठो बोलिमा
बुबा मामु हजुरबा लाई जंगल मा छाडेर अाउदा डोको लिएर अाउनु है
अामा किन ? भोलि तपाईं हरु नि बूढो भएपछि मैले नि यसरी नैत जंगल मा छाड्नु पर्छ त्यसैले त्यो सानो बालक को कु,ा सुनेर अामा बुबा को अाखाँ भरि अाशु अायो र बूढो बुवा लाई सम्मान साथ घरमित्र माया गरेर राखे


 धन्यवाद ।।।

     

Wednesday, June 15, 2016

मान्छे को जीवन मान्छे हाफ्नै हात मा छैन एउटा यस्तो पिडा दायक कथा

एउटा यस्तो मन्छे जस्को जीवन मा सुख को मिरमिरे बिहानि कहिले लागेन लाग्यो त केबल कालो मडारिएको बादल हो म त्यहि साथि को कुरा गर्दै छु जस्लाई दैव ले अामा को न्यानो काख र पिता को माया बाट टाढा बनायो , दिन रात अाफ्नै अाका को बयान र अामा को सम्झना मा अाखाँ बाट बलिन्द्र अाशु झरेकि त्यो साथि जस्लाई पिता को माया र अामा को न्यानो साथ चाहिएको छ उ मामा घर माया मा छिन तर भन्नत भन्छन अामा पछि को स्थान संतान को लागि अर्को अामा को न्यानो पल पिता को हुन्छ भनेर तर पिता ले नि संन्तान को  को अावश्यकता र पीडा  बुझ्न नसक्ने पिता हुन त पिता ले संन्तान लाई नै महिना पेट मा राखेको भा पो संतान को माया होस तर दुख को बेला अाशु पुछिदिने मान्छे भएन भने त्यसको पीडा ले मन मनै पोल्दो रछ , त्यसैले होला संतान जन्मने बितिकै पिता को काख भन्दा अामा को न्यो न्यानो छाति मा टासिन मन पराउछ 
पिता त संतान र उस्को वंश बढेको मात्र गर्व छ तर अामा को पीडा त्यो पिता लाई के थाहा हो मैले भन्न खोजेको अामा जस्तोयो संसार मा कुनै शब्द नै छैन संन्तान लाई सानो चोट पर्दा पनि अामा को नाम लिने संन्तान  कमै होलान अामा को बारेमा जति लेखेनि कम छ कर्म दिने अामा भन्दा जन्म दिने अामा माहान छिन तर जन्म दिने अामा लाई मेरो साथि अहिले सम्झना मात्र सक्छ , त्यो पिता ले मेरो साथि को लागि बजार बाट अामा त किनेर ल्याए तर त्यो पिता लाई संन्तान को पिढा के थाहा कि त्यो अामा को पेटमा म बसेको थिईन मलाई पाउँदा कृतिम अामा लाई पिढा भएन मलाई दुख्दा कृतिम अामा लाई कुनै फिलिङ हुदैन भनेर , त्यो पिता को पनि अामा त होलान र अामा को माया कस्तो हुन्छ भन्ने जानेका होलान तर पछि यो समाज मा छोरी को लागि भनेर अाफ्नो स्वार्थ को लागि अार्को बिवाहा गरे यति त्यो पिता को नि पता ले अर्को बिवाहा गरेको भए अनि थाहा हुन्थ्यो अान्द्रा जोडिए को नाता को माया कस्तो हुन्छ भनेर 
            यस्तै छन कति छोरी हरु को ब्यथा छोराले त पिता को माया पाउँछन् र छोरा भएन भने पछि अागो दिने हुदैनन भनेर पनि माया गर्छन पिता ले तर छोरी अर्का को घर जाने जात भनेर यस्तो गर्छन तर यस्तै सोच्ने पिता अक्सर बृद्द अाश्रम मा जिन्दगि काट्नु पर्दो रहेछ हो  तर एउटा छोरी को पीडा  जति अामा लाई थाहा हुन्छ त्यति हरुलाई थाहा हुदैन 

   आमाको काखको न्यानो पल
बाबासंग गर्ने ब्यबहारिक कुरा
भाइबहिनी आफन्तसंग सङगालेका खुसी
सबकुरा छाडि आशुका धारा बोकि बसेकि मेरो साथि को जीवन मा उनकि अामा को स्थान अाफ्नो मृत्यु को पीडा भन्दा कम छ ,

     पिता को बाहिरि माया र अामा को मित्रि माया ले एउटन संन्तान को जीवन मा एउटा उर्जा थपिदिन्छ त्यसैले भन्छन दुख सम्स्यामा पिता को साथ र दुख मा अामा को न्यानो खाख संन्तान लाई भएन भने त्यो संन्तान कहिले सुखि हुन सक्दैन , यो तलको केहि लाईन सुदिल न्यैपाने को जीवन सँग नि मिल्न खोज्छ , हो फलाम ले फलाम लाई काट्छ भने जस्तै दुख ले दुख लाई मार्न सिक्नु पर्छ , र नँया मिरमिरे बिहानि मा कालो बादल हटाई सुन्दर मिमिरे घाम अाफै निकाल्न सिक्नु पर्छ , 
   यो ल्ख्दै गर्दा मेरो अाखाँ रसाए त्यति बेला मलाई समाल्ने कोहि थिएन तर केबल मनमा कसैको याद अायो र म अाफै समालिए , 
   



        यो कुनै कल्पना गरेको घटना र जीवन हैन यो मेरो साथिको वस्तविक जीवन र मेहि सुदिल न्यैपाने ले अहिले सम्म भोगेको वास्तविक बेथा हो 



       GOOD HELPS US सबै दुखि को दुख एकदिन अन्त्य हुन्छ भन्ने सोच बोकेर हिड्न भन्छु किन कि अाखाँ बाट झर्यो अाशु को मोल हुन्छ नत्र अन्त बाट अाए पानी भनिन्छ  ,।।।।।।।। यदि शब्द मा रुन मिल्ने भाको भए मुटु को ब्यथा लेखाइ मा रोएर ब्क्त गर्दे होला तर मन रोएको कसैलाई थाहा हसदैन बाहिरि रुवाई मा केही फाईदा छैन ।